ಪಶುಗಳೇಕೆ ನೆಮ್ಮದಿಹೀನವಾಗಿಲ್ಲ

 ಪಶುಗಳು ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ 

ಮಾನವನ ಮುಖದರ್ಶನ 

ಮಾಡುತ್ತವೆ, ಆದರೆ 

ಅವೆಂದಿಗೂ ನಮ್ಮಂತೆ 

ಮಾತನಾಡಲು ಹರಸಾಹಸ

ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಮಾತನಾಡುವ 

ಶಕ್ತಿ ಕೊಡೆಂದು ಯಾವ 

ದೇವರಿಗೂ ಅಡ್ಡಬಿದ್ದಿಲ್ಲ

ಹರಕೆಯನಂತೂ ಕಟ್ಟೇ ಇಲ್ಲ.

ಅವು ತಮ್ಮೊಳಗೆ ಒಂದನು 

ಮೀರಿಸಿ ಮತ್ತೊಂದು ಎಂಬ 

ಭಾವನೆಯನ್ನು ತಳೆದಿಲ್ಲ, 

ತನಗಿಂತ ತನ್ನ ಜೊತೆಗಾರ 

ಹೆಚ್ಚು ದುಡಿದರೆ ಅದಕ್ಕೆ 

ಹೊಟ್ಟೆ ಕಿಚ್ಚು ಪಟ್ಟುಕೊಂಡಿಲ್ಲ

ಕಾಲೆಳೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವನಂತೂ 

ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಮಾಡುವುದೂ ಇಲ್ಲ 

ಯಾವೊಂದೂ ಇನ್ನೊಂದನು

ಪೂಜ್ಯ ಭಾವನೆಯಿಂದಾಗಲಿ 

ಕೀಳು ಭಾವನೆಯಿಂದಾಗಲಿ 

ಕಂಡಿಲ್ಲ, ತಮಗಿಂತ 

ಹಿರಿಯವನೆಂದು ಇನ್ನಾವಕೂ 

ಗೌರವವನಂತು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ

ಹೊಗಳಿ-ತೆಗಳುವುದಂತೂ ಇಲ್ಲ 

ತಮ್ಮ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ 

ಏನನೋ ಒಂದನು ಸಾಧಿಸಿ 

ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಜಿಗಿಯುವ 

ಸನ್ನಾಹ ಅವಕಿಲ್ಲ, ತಮ್ಮ 

ಜೀವಮಾನ ಪರ್ಯಂತ ತಾವು 

ಸೇರಬೇಕಿರುವ ಗಮ್ಯ ಸ್ಥಾನವನೇ 

ಅವು ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.

ಯಾವೊಂದೂ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವ 

ಕೊರತೆ ಅವಕಿಲ್ಲ,

ಎಲ್ಲವೂ ಇದೆಯೆಂಬ ತೃಪ್ತ 

ಭಾವವೂ ಅವಕಿಲ್ಲ,

ಭಾವ, ನಿರ್ಭಾವಗಳ 

ಗೊಡವೆಗೇ ಅವು ಹೋಗಿಲ್ಲ 

ಅದೇ ಕಾರಣಕೆ ಅವು 

ನೆಮ್ಮದಿಹೀನವಾಗಿಲ್ಲ.

-o-